۱۳۸۷ فروردین ۱۸, یکشنبه

عصر غزنویان

به دنبال ترمیم و تزیین اساسى بقعه در عهد دیلمیان، به دستور سبكتكین (387ـ366) پادشاه غزنوى ( غزنویان سنیان متعصبی بودند که برای دریافت حکومت مناطق گسترده تری از جهان اسلام وبرای راضی نگاه داشتن خلفای عباسی دست به آزار شیعیان می گشودند ) در قرن چهارم سقف و قسمتى از دیوار بقعه ویران شد و مردمان از زیارت حضرت منع شدند. اما شیعیان مخفیانه به زیارت قبر امام‏علیه‏السلام ادامه دادند، در حالى كه تا مدتها همچنان بقعه نیمه ویران باقى بود. تا این كه سلطنت ‏به سلطان محمود غزنوى رسید . مى‏گویند او شبى پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله و یا به روایتى حضرت على‏بن ابى‏طالب‏علیه‏السلام را در خواب دید كه او را مخاطب قرار داده و اشاره به آن گنبد ویران مى‏كند و مى‏فرماید تا كى چنین خواهد بود؟ گفته‏اند سلطان محمود صبح روز بعد معمارى را به حضور طلبید و به طوس فرستاد. بنا به نوشته تاریخ بیهقى در سال 400 (ق) ابوبكر شهمرد بناى بقعه را بار دیگر بر روى بازمانده دیوارهاى گلین با آجر مى‏سازد و مناره‏اى هم بر آن اضافه مى‏كند كه این بنا هسته اصلى حرم مطهر را تشكیل مى‏دهد

هیچ نظری موجود نیست: